Nu even serieus..
Door: Webmaster
17 December 2007 | Thailand, Bangkok
Na even vlug bij mijn (voor)laatste berichtje gekeken te hebben zie ik dat ik gebleven was in Chiang Mai.
Even geleden zeg, dat wordt dan gemakkelijk voor mij, want het meeste wat ik de laatste maand gedaan heb ben ik toch alweer vergeten... en ook vergeten op te schrijven. Dat is echt wat Tonsai met mij doet, alles buiten Tonsai stopt en bestaat niet meer.. Heerlijk voor de innerlijke rust van een mens.
Maar goed, met niki dus vroeg met de wetenschap tegen de avond weer 'thuis' te zijn. Vluchten waren eitje, niks bijzonders over te melden. Ik was de hele dag een beetje stil en op mezelf muziek aant luisteren.
Ik werd pas weer vrolijk toen de longtailboot die we vanuit Ao Nang hadden genomen de hoek (rots) omging en Tonsai voor me zag liggen.
Aangekomen hebben niki en ik allebei onze eigen bungalow gezocht. De eerste dagen wist ik niet eens in welk resort ze zat, haha. Ik had een bungalow echt te ver omhoog, hellingtrekken met mijn backpack niet normaal. En alles veel duurder dan voordat ik vertrok. De eerste maand betaalde ik 150 baht voor een bungalow, nu dezelfde 800 baht, lang leze hoogseizoen!! NOT. Dus vanaf nacht 2 ben ik naar de corner bar verhuist, waar ik gratis verblijf. Nu nog steeds. Ik slaap in een klein open 'treehouse' gewoon op hout met een dun matje eroverheen. Ik douche me in de mannen w.c. gewoon met een slang waar koud water uitkomt. Mijn tassen staan in 'de algemene' bungalow en zo leef ik nu. In het begin even wennen want privacy heb je niet echt maar het bevalt me prima!
Dus niki kwam meestal 's morgens koffie drinken bij de corner bar en dan gingen we ergens heen. Heb haar ook Railay laten zien, dezelfde hikes gedaan enzo.
Niki vond het ook echt een paradijs. Ze vertelde me dat toen ze mijn weblog las dat het niet zo indrukwekkend overkomt. Maar dat ze erg blij was dat ze nu alles met eigen ogen gezien heeft. Dus mensen die mij niet geloven... :-) Ga maar aan niki vragen.
Maandag de 19e heeft niki tonsai weer verlaten en is ze naar Bangkok vertrokken. Daar had ze dan nog 2 dagen volgens mij. Ze zou nog wat bekenden ontmoeten en shoppen natuurlijk.
Niekse, ik weet dat je weer veilig thuis bent nu.. ofja, in Den Haag nu he? Laat me snel weten hoe het je allemaal bevalt.
Stuur me maar snel een mail.
Ik ben op Tonsai gebleven natuurlijk. Bij de Corner bar. Begonnen met Two Stick. Nu doe ik iedere avond fire show. 1 stick, 2 sticks, en dan meestal nog een keer 1 maar dan een grote. Heb me nu ook wel al een aantal keren verbrand, je wordt minder voorzichtig, wilt meer proberen. Ben wel al best goed nu, beter als menige thai zeggen ze.. Ach ja, het is zeker een voordeel als je snel leert en ook als je koppig bent. Als ik iets wil kunnen kan ik net zo lang doorgaan tot ik het kan. Ijzersterk willetje..
Voor de rest help ik iedere dag mee in de bar, werk nog niet officieel maar weer ook nog niet of ik dat ga doen. Nu kan ik tenminste ook weg wanneer ik wil. Als ik werk ben ik soms te trouw en zou ik blijven om mijn plicht te vervullen terwijl ik misschien liever ergens anders zou zijn..
Ook ben ik nog naar de dokter geweest in Ao Nang. Voor al mijn ontstekingen. Aan mijn benen, muggenbeten en alles iedere dag openkratsen natuurlijk. En onder mijn voet ook nog een wond, kon niet meer echt lopen. Dus toen een week weinig lopen en veel medicijnen en wonden schoonmaken enz.. Nu zitten ze er nog steeds maar zijn ze niet meer ontstoken. Krijg toch iedere dag nieuwe wonden en brandwonden. Ik loop te veel, alles te veel, oefen te veel, speel met vuur te veel en ik ben gewoon lomp.
Mocht eigenlijk nog niet zo veel lopen maar soms heb ik zo'n bui dat ik daar lak aan heb dus 2 dagen na dat ik bij de dokter geweest ben, ben ik naar railay gegaan. In de avond, zuipen! Na een hoop buckets (emmertje met whiskey (amfetamine) en red bull (ephedrine) en cola (cafeine) moest ik dus in mijn eentje terug weer zonder licht.
Rond 03.00 's nachts, was hoogtij dus kon niet via de rotsen, ik moest mountain trail pakken. Eerst heb ik zowat 20 minuten lopen zoeken op een stukje van 20 meter waar het ook alweer begon (gaat namelijk vanuit strand via boom meteen omhoog struiken in rotsen op). Was nog een man aant wachten op laagtij, hij durfde mountain trail niet te lopen omdat daar te veel slangen zitten en zeker gevaarlijk als je geen licht hebt. Maar toen ik heb begin gevonden had keek ik gewoon alleen een halve meter voor me en ben gaan lopen, voor je het weet sta je weer aan de andere kant.
Vrijdag de 30e moest ik Tonsai verlaten om mijn eerste visa run te maken. Veel te laat vertrokken natuurlijk want ik wou niet weg.. Had mijn backpack meegenomen want wist nog niet of ik alleen de grens overging en terug zou komen of dat ik misschien wat tijd in Maleisie door zou brengen. Met de boot naar Ao Nang, toen met de bus naar Krabi, van Krabi met de bus naar Hatyai. Kwam daar in het donker aan, geen idee waar ik was.. of waar ik moest zijn maar uiteindelijk geholpen door een zeer vriendelijk thais stel die me met de auto naar een goedkoop hostel dicht in de buurt van het treinstation brachten. Daar overnacht. (met het plan om 's morgens om 06.10 de trein naar Maleisie te pakken) Om 10.20 de trein naar Maleisie genomen. Echt apart, ik was de enige 'farang' (buitenlander). van de treinrit heb ik erg genoten, open ramen, en alleen maar thaise en maleisische mensen in de trein. Veel conversaties gehad. Eten gedeeld enzovoorts. In sungaikolok aangekomen naar de grens gegaan. Grens gepasseerd en daar wou ik een bus nemen naar Kota Baru om een visa voor 2 maanden aan te vragen. Maar daarvoor moest ik eerst Maleisisch geld hebben en daarvoor moest ik de kant op die terug ging naar thailand.. bij de splitsing (richting pinautomaat/back to thailand) werd de aantrekkingskracht te hevig en heb ik me omgedraaid en ben teruggelopen. Treinen reden al niet meer. Dus bus genomen naar Hatyai (duurder als trein). Was trouwens nog steeds ziekjes, ook al weer bijna een maand of langer, heet koud, keelpijn, hoesten, enz. En dan die airco in de bussen, echt verschrikkelijk vind ik het. Daar wordt ik echt ziek van, had 2 dekentjes en had het nog steeds koud. Kwam in de avond terug in Hatyai waar ik diezelfde morgen vertrokken was. Was aant twijfelen of ik niet beter nog een keer kon overnachten in Hatyai maar ik wou terug dus pakte ik direct de bus door naar Krabi. Daar kwam ik 02.00 's nachts aan... Ze maakte me wakker in de bus, krabi..!!
Toen ik uitstapte kwamen er natuurlijk weer meteen een taxichauffeur op me af, krabi town, 60 baht.. (laat me toch eens met rust man...!!!) Mai ao! (nee dank je)
Ik ben daar maar de weg overgestoken en ik zat dus 5 km van krabi town af..
Daar zaten 4 mensen te eten (dat doen ze hier de hele dag). Die mensen gevraagd of ze goedkoop hostel in de buurt wisten maar ze spraken niet zo goed engels.. Ze pakten een stoel en gaven me bier en hebben me meegenomen naar hun thuis. Daar overnacht met de vrouw in het bed en de man heeft ernaast op de grond geslapen. 's Morgens hebben ze me nog van Krabi naar Ao Nang gebracht. Zeer aardig.
Nu tijd op, volgende keer meer!!!
Met misschien foto's..
@ ebby: PROFICIAT!!!
@ rob : Vanaf april weer beschikbaar :-)
@ dee : Al weer bij de levende??
@ lei : geduld is een schone zaak..
Even geleden zeg, dat wordt dan gemakkelijk voor mij, want het meeste wat ik de laatste maand gedaan heb ben ik toch alweer vergeten... en ook vergeten op te schrijven. Dat is echt wat Tonsai met mij doet, alles buiten Tonsai stopt en bestaat niet meer.. Heerlijk voor de innerlijke rust van een mens.
Maar goed, met niki dus vroeg met de wetenschap tegen de avond weer 'thuis' te zijn. Vluchten waren eitje, niks bijzonders over te melden. Ik was de hele dag een beetje stil en op mezelf muziek aant luisteren.
Ik werd pas weer vrolijk toen de longtailboot die we vanuit Ao Nang hadden genomen de hoek (rots) omging en Tonsai voor me zag liggen.
Aangekomen hebben niki en ik allebei onze eigen bungalow gezocht. De eerste dagen wist ik niet eens in welk resort ze zat, haha. Ik had een bungalow echt te ver omhoog, hellingtrekken met mijn backpack niet normaal. En alles veel duurder dan voordat ik vertrok. De eerste maand betaalde ik 150 baht voor een bungalow, nu dezelfde 800 baht, lang leze hoogseizoen!! NOT. Dus vanaf nacht 2 ben ik naar de corner bar verhuist, waar ik gratis verblijf. Nu nog steeds. Ik slaap in een klein open 'treehouse' gewoon op hout met een dun matje eroverheen. Ik douche me in de mannen w.c. gewoon met een slang waar koud water uitkomt. Mijn tassen staan in 'de algemene' bungalow en zo leef ik nu. In het begin even wennen want privacy heb je niet echt maar het bevalt me prima!
Dus niki kwam meestal 's morgens koffie drinken bij de corner bar en dan gingen we ergens heen. Heb haar ook Railay laten zien, dezelfde hikes gedaan enzo.
Niki vond het ook echt een paradijs. Ze vertelde me dat toen ze mijn weblog las dat het niet zo indrukwekkend overkomt. Maar dat ze erg blij was dat ze nu alles met eigen ogen gezien heeft. Dus mensen die mij niet geloven... :-) Ga maar aan niki vragen.
Maandag de 19e heeft niki tonsai weer verlaten en is ze naar Bangkok vertrokken. Daar had ze dan nog 2 dagen volgens mij. Ze zou nog wat bekenden ontmoeten en shoppen natuurlijk.
Niekse, ik weet dat je weer veilig thuis bent nu.. ofja, in Den Haag nu he? Laat me snel weten hoe het je allemaal bevalt.
Stuur me maar snel een mail.
Ik ben op Tonsai gebleven natuurlijk. Bij de Corner bar. Begonnen met Two Stick. Nu doe ik iedere avond fire show. 1 stick, 2 sticks, en dan meestal nog een keer 1 maar dan een grote. Heb me nu ook wel al een aantal keren verbrand, je wordt minder voorzichtig, wilt meer proberen. Ben wel al best goed nu, beter als menige thai zeggen ze.. Ach ja, het is zeker een voordeel als je snel leert en ook als je koppig bent. Als ik iets wil kunnen kan ik net zo lang doorgaan tot ik het kan. Ijzersterk willetje..
Voor de rest help ik iedere dag mee in de bar, werk nog niet officieel maar weer ook nog niet of ik dat ga doen. Nu kan ik tenminste ook weg wanneer ik wil. Als ik werk ben ik soms te trouw en zou ik blijven om mijn plicht te vervullen terwijl ik misschien liever ergens anders zou zijn..
Ook ben ik nog naar de dokter geweest in Ao Nang. Voor al mijn ontstekingen. Aan mijn benen, muggenbeten en alles iedere dag openkratsen natuurlijk. En onder mijn voet ook nog een wond, kon niet meer echt lopen. Dus toen een week weinig lopen en veel medicijnen en wonden schoonmaken enz.. Nu zitten ze er nog steeds maar zijn ze niet meer ontstoken. Krijg toch iedere dag nieuwe wonden en brandwonden. Ik loop te veel, alles te veel, oefen te veel, speel met vuur te veel en ik ben gewoon lomp.
Mocht eigenlijk nog niet zo veel lopen maar soms heb ik zo'n bui dat ik daar lak aan heb dus 2 dagen na dat ik bij de dokter geweest ben, ben ik naar railay gegaan. In de avond, zuipen! Na een hoop buckets (emmertje met whiskey (amfetamine) en red bull (ephedrine) en cola (cafeine) moest ik dus in mijn eentje terug weer zonder licht.
Rond 03.00 's nachts, was hoogtij dus kon niet via de rotsen, ik moest mountain trail pakken. Eerst heb ik zowat 20 minuten lopen zoeken op een stukje van 20 meter waar het ook alweer begon (gaat namelijk vanuit strand via boom meteen omhoog struiken in rotsen op). Was nog een man aant wachten op laagtij, hij durfde mountain trail niet te lopen omdat daar te veel slangen zitten en zeker gevaarlijk als je geen licht hebt. Maar toen ik heb begin gevonden had keek ik gewoon alleen een halve meter voor me en ben gaan lopen, voor je het weet sta je weer aan de andere kant.
Vrijdag de 30e moest ik Tonsai verlaten om mijn eerste visa run te maken. Veel te laat vertrokken natuurlijk want ik wou niet weg.. Had mijn backpack meegenomen want wist nog niet of ik alleen de grens overging en terug zou komen of dat ik misschien wat tijd in Maleisie door zou brengen. Met de boot naar Ao Nang, toen met de bus naar Krabi, van Krabi met de bus naar Hatyai. Kwam daar in het donker aan, geen idee waar ik was.. of waar ik moest zijn maar uiteindelijk geholpen door een zeer vriendelijk thais stel die me met de auto naar een goedkoop hostel dicht in de buurt van het treinstation brachten. Daar overnacht. (met het plan om 's morgens om 06.10 de trein naar Maleisie te pakken) Om 10.20 de trein naar Maleisie genomen. Echt apart, ik was de enige 'farang' (buitenlander). van de treinrit heb ik erg genoten, open ramen, en alleen maar thaise en maleisische mensen in de trein. Veel conversaties gehad. Eten gedeeld enzovoorts. In sungaikolok aangekomen naar de grens gegaan. Grens gepasseerd en daar wou ik een bus nemen naar Kota Baru om een visa voor 2 maanden aan te vragen. Maar daarvoor moest ik eerst Maleisisch geld hebben en daarvoor moest ik de kant op die terug ging naar thailand.. bij de splitsing (richting pinautomaat/back to thailand) werd de aantrekkingskracht te hevig en heb ik me omgedraaid en ben teruggelopen. Treinen reden al niet meer. Dus bus genomen naar Hatyai (duurder als trein). Was trouwens nog steeds ziekjes, ook al weer bijna een maand of langer, heet koud, keelpijn, hoesten, enz. En dan die airco in de bussen, echt verschrikkelijk vind ik het. Daar wordt ik echt ziek van, had 2 dekentjes en had het nog steeds koud. Kwam in de avond terug in Hatyai waar ik diezelfde morgen vertrokken was. Was aant twijfelen of ik niet beter nog een keer kon overnachten in Hatyai maar ik wou terug dus pakte ik direct de bus door naar Krabi. Daar kwam ik 02.00 's nachts aan... Ze maakte me wakker in de bus, krabi..!!
Toen ik uitstapte kwamen er natuurlijk weer meteen een taxichauffeur op me af, krabi town, 60 baht.. (laat me toch eens met rust man...!!!) Mai ao! (nee dank je)
Ik ben daar maar de weg overgestoken en ik zat dus 5 km van krabi town af..
Daar zaten 4 mensen te eten (dat doen ze hier de hele dag). Die mensen gevraagd of ze goedkoop hostel in de buurt wisten maar ze spraken niet zo goed engels.. Ze pakten een stoel en gaven me bier en hebben me meegenomen naar hun thuis. Daar overnacht met de vrouw in het bed en de man heeft ernaast op de grond geslapen. 's Morgens hebben ze me nog van Krabi naar Ao Nang gebracht. Zeer aardig.
Nu tijd op, volgende keer meer!!!
Met misschien foto's..
@ ebby: PROFICIAT!!!
@ rob : Vanaf april weer beschikbaar :-)
@ dee : Al weer bij de levende??
@ lei : geduld is een schone zaak..
-
18 December 2007 - 09:42
ROB:
Fijne Kerst en alvast een gelukkig Nieuwjaar :) -
31 December 2007 - 11:09
Richard En Monique:
Ha die Tinus,
Leuk al die verhalen van je. Veel herken ik nog wel van de reis die wij door Thailand gemaakt hebben. Ben je al bij zo'n pat-pong show geweest? Kun je nog wat van leren! We hopen dat je het de komende maanden net zo naar je zin hebt en kijk uit met oud en nieuw want het word een gekkenhuis.
De beste wensen voor 2008 en have fun.
Rich en Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley